A comparative study of the idea of ​​the world of example and imagination in the paintings of Kamaluddin Behzad and Mahmoud Farshchian

Document Type : Original Article

Author

Art

10.22080/hpai.2024.26542.1001

Abstract

از منظر اندیشمندان اسلامی، تمامی تصاویری که در اندیشه‌ی انسان نقش می‌بندد برپایه‌ی عالم مثال یا خیال شکل می‌گیرد. هنرمندان ایرانی همواره با تکیه بر قوه‌ی خیالشان، سعی در نمایش عالم میانی داشته‌اند. هدف این پژوهش آن است که مبتنی بر چیستی عالم مثال و خیال در عرفان اسلامی، به بررسی «عنصر خیال» در آثار«کمالالدین بهزاد» و «محمود فرشچیان» بپردازد تا با شناخت تشابهات و تفاوت‌های تجسم این عالم در آثار این دو هنرمند و دیدگاه شناختی آنها به این مقوله مشخص گردد. سوال‌ پژوهش آن است که تفاوت و شباهت تجلی عالم مثال در آثار بهزاد و فرشچیان چه بوده و دلیل آنها چیست؟ بر این اساس این پژوهش به روش توصیفی و تطبیقی و با مراجعه به منابع مکتوب و مطالعات کتابخانهای انجام شده است. تحلیل‌ها نشان می‌دهد تمهید هنرمندان برای نشان دادن عالم شهودی مثال و خیال، استفاده از نمادها و نشانهها. اما این اشکال در آثار بهزاد با بهرهگیری از «خیال متصل» و مبتنی بر «علم حضوری» و در آثار فرشچیان با بهرهگیری از «خیال منفصل» و مبتنی بر «علم حصولی» تجلی پیدا کرده‌اند. به این دلیل است که، نمایش عالم مثالی یا خیالی در آثار این دو هنرمند به دو صورت متفاوت جلوهگر شده است.

Keywords

Main Subjects